مقاله صنعت عینک سازی و سیر تحول تاریخی آن

این مقاله در مورد صنعت عینک سازی و سیر تحول تاریخی آن بوده و به بررسی تاریخچه، اصول اپتیک، ساخت عدسی و نوآوری های فناوری در بینایی سنجی می پردازد.

مقدمه

به طور کلی حوزه اپتیک تلفیقی از چندین شاخه علمی نظیر فیزیک، شیمی، ریاضیات و مهندسی محسوب می شود که تاکنون دستاوردها و فناوری های نوینی در آن به وجود آمده است. در بسیاری از موارد، این رشته نقشی کلیدی در شکل گیری نوآوری ها، اختراعات و کشفیات مهم دیگر ایفا کرده است. از همین رو در کشورهای توسعه یافته، جایگاه ویژه ای دارد و افرادی که در این عرصه فعالیت می کنند یا مسئولیتی برعهده دارند از منزلت اجتماعی بالایی برخوردارند.

رشته عینک سازی یکی از ارکان اساسی در صنعت بینایی سنجی به شمار می رود. مراکز فعال در این حوزه مسئولیت مهمی در اجرای دقیق نسخه های بینایی بر عهده دارند و در حقیقت، ادامه دهنده تلاش های تخصصی چشم پزشک یا بینایی سنج هستند. در جوامع پیشرفته، به منظور بهبود کیفیت بینایی بیماران و اصلاح دقیق نارسایی های انکساری، هم افزایی و تعامل تنگاتنگی میان عینک ساز و پزشک وجود دارد. اگر ما نیز بخواهیم نقش موثری در این مسیر ایفا کنیم، باید هم با اصول پایه ای عینک سازی آشنا باشیم و هم خود را با تحولات و دستاوردهای نوین این حوزه هماهنگ کنیم.

هدف اصلی از فراگیری مفاهیم پایه ای در عینک سازی، انتخاب و آماده سازی صحیح فریم و عدسی بر اساس نسخه تجویزی بیمار است؛ فرآیندی که در نهایت منجر به بهبود کیفیت بینایی فرد خواهد شد. در یکی از منابع معتبر و شناخته شده جهانی با عنوان System for Ophthalmic Dispensing تالیف Clifford W. Brooks (چاپ ۱۹۹۶) که در نگارش این جزوه نیز به طور گسترده از آن بهره گرفته شده، تعریف فریم به این صورت مطرح شده است:

بخشی از عینک که عدسی های تجویزی را با دقت در برابر چشم ها قرار می دهد، «فریم» نام دارد؛ تعریفی که به روشنی نقش و مسئولیت کلیدی عینک ساز را مشخص می کند. به طور کلی، هر فرد یا نهادی که در حوزه آموزش، تجویز، تولید یا توزیع تجهیزات اپتیکی فعالیت دارد، باید فراهم ساختن دید مطلوب برای فرد استفاده کننده را در راس فعالیت های خود قرار دهد.

شایان ذکر است که در زمینه تخصصی عینک سازی، منابع علمی، کتب آموزشی و مقالات فنی متعددی در سطح جهانی منتشر شده اند که بررسی آن ها می تواند بسیار سودمند باشد. با این حال، آنچه در اولویت قرار دارد و از اهمیت بنیادین برخوردار است، تسلط بر اصول اصلی و ابتدایی این حرفه است؛ اصولی که به طور مستقیم با نحوه صحیح تنظیم عدسی ها در مقابل چشم ارتباط دارند.

نگاهی به تاریخچه ی عینک

می گویند داشتن عینک به خودی خود نشانه دانش نیست، اما کمتر پیش می آید که فردی اهل مطالعه، بی بهره از آن باشد. شاید برایتان جالب باشد که نخستین نشانه های استفاده از وسایل کمک بینایی از چه زمانی آغاز شده است.

شواهد تاریخی نشان می دهد که در دوران تمدن هایی چون مصر باستان، رم و یونان، ابزار مشخصی برای بهبود دید وجود نداشته. یکی از دلایل این فرضیه، نامه ای است متعلق به یک شهروند رومی در یک قرن پیش از میلاد که در آن نوشته به دلیل کهولت سن، دیگر قادر به مطالعه نیست. روایت ها حاکی از آن است که «سنکا»، نویسنده و نمایشنامه نویس سرشناس رومی که در حدود سال چهارم پیش از میلاد زندگی می کرده، برای مطالعه کتاب ها از گوی های شیشه ای پر از آب استفاده می کرده؛ ابزاری ابتدایی که خاصیت بزرگ نمایی داشته و به نوعی پیش درآمد عدسی های امروزی به حساب می آید.