این پاورپوینت در مورد اثرات میکروپلاستیک ها بر سلامت انسان و محیط زیست است و به بررسی تاثیر این ذرات بر اندام ها، خاک، اقیانوس ها و سیستم هورمونی می پردازد.
میکروپلاستیک
پلاستیک ها یکی از عوامل اصلی آلوده کننده آب های آزاد از جمله دریاها و اقیانوس ها به شمار می روند. با وجود نگرانی های فراوان درباره این موضوع هنوز اثرات واقعی و دقیق ذرات ریز پلاستیکی بر سلامت موجودات زنده و اکوسیستم های دریایی برای پژوهشگران به طور کامل روشن نشده است.
این ذرات که اندازه ای بسیار کوچک دارند اغلب در نزدیکی بستر دریا یا بر روی سواحل مشاهده می شوند. در تعریف علمی به موادی پلاستیکی با قطری کمتر از پنج میلی متر «میکروپلاستیک» گفته می شود.
بررسی ها و مطالعات مرتبط با این پدیده نخستین بار در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد. پژوهش های آن دوران نشان داد که تراکم بالایی از این ذرات در بخش هایی از اقیانوس اطلس و سواحل آمریکا وجود دارد. امروزه برآورد می شود که سالانه حدود هشت میلیون تن زباله پلاستیکی وارد آب های اقیانوسی می شود؛ از این مقدار حدود ۲۵۰ هزار تن در سطح دریا شناور باقی می ماند و بخش عمده ای از آن به کف دریا ته نشین شده یا با جریان ها به سواحل منتقل می شود.
میکرو پلاستیک و انسان
فتالات ها
برخی ترکیبات شیمیایی به منظور افزایش انعطاف پذیری در ساختار پلاستیک ها به کار می روند که بنا بر یافته های آزمایشگاهی می توانند به رشد سلول های سرطان سینه دامن بزنند. البته باید توجه داشت که این نتایج صرفاً در محیط کنترل شده آزمایشگاهی به دست آمده اند و هنوز نمی توان آن ها را به شرایط بدن انسان تعمیم داد.
در پژوهش های تازه تری که بر روی موش های آزمایشگاهی انجام شد اثرات حضور میکروپلاستیک ها مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که این ذرات ریز در بخش هایی از بدن موش ها از جمله کبد کلیه و روده تجمع می یابند و باعث افزایش سطح مولکول های مرتبط با استرس اکسیداتیو در کبد می شوند. بر اساس شواهد موجود احتمال دارد که ذرات بسیار کوچک مانند میکروپلاستیک ها پس از عبور از دیواره روده وارد جریان خون شده و سپس به سایر اندام ها منتقل گردند.
بیس فنول A (یا BPA)
یکی از انواع پلاستیک هایی که در زمینه بسته بندی و ظروف نگهداری مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته ماده ای است که احتمال ورود آن به غذا وجود دارد. این ترکیب شیمیایی که به اختصار BPA نامیده می شود در برخی پژوهش ها با اختلال در عملکرد هورمون های مرتبط با تولید مثل به ویژه در بدن زنان مرتبط دانسته شده است. نتایج به دست آمده از مطالعات زنگ خطری درباره تاثیر احتمالی این ماده بر سیستم هورمونی انسان به شمار می رود.
میکروپلاستیک در خاک
برخی پژوهشگران بر این باورند که یکی از مسیرهای اصلی ورود میکروپلاستیک ها به محیط زیست کودهای مورد استفاده در کشاورزی است. در بسیاری از کشورها فاضلاب های تصفیه شده به واسطه افزودن ترکیبات خاصی به شکل نیمه جامد و لجن مانند درمی آیند و سپس به عنوان کود بر روی زمین های کشاورزی پخش می شوند.
این لجن حاوی ذرات ریزی است که از محصولات آرایشی و الیاف مصنوعی لباس ها در زمان شست وشو در ماشین لباسشویی جدا شده اند. هنوز روشن نیست که این ذرات پلاستیکی پس از ورود به محیط دقیقاً چه مسیری را طی می کنند و در نهایت به کجا ختم می شوند.
بررسی ها پیرامون اثرات این مواد بر گیاهان و به تبع آن بر زنجیره غذایی انسان همچنان ادامه دارد. با این حال برخی شواهد نشان می دهد کرم های خاکی که در معرض میکروپلاستیک ها قرار گرفته اند رشد کمتری داشته اند و طول عمر آن ها نیز کاهش یافته است.