این پاورپوینت در مورد آترواسکلروز و آنژین صدری است و به بررسی علل تصلب شرایین، انسداد عروق کرونری و علائم و درمان آنژین صدری می‌پردازد.
آترواسکلروز:
آترواسکلروز یکی از مهم ترین اختلالات عروقی است که به عنوان عامل اصلی بروز بیماری های شریان کرونری شناخته می شود. این بیماری به واسطه تجمع تدریجی موادی مانند لیپیدها، کلسیم، اجزای سلولی خون، کربوهیدرات ها و بافت های فیبروزی در لایه داخلی (انتیمای) دیواره شریان ها شکل می گیرد. به این توده تجمع یافته که ساختاری پیچیده دارد، اصطلاحاً پلاک آتروماتوز یا آتروما گفته می شود.
عواقب مستقیم ناشی از این فرایند در شریان ها شامل تنگ شدن مجرای داخلی (لومن) عروق، انسداد کامل به دنبال تشکیل لخته (ترومبوز)، ایجاد آنوریسم، زخم شدن دیواره عروق یا حتی پارگی آن‌ها است. به طور معمول، این پلاک ها در محل هایی از سیستم گردش خون که شریان ها به شاخه های کوچک‌تر تقسیم می شوند، بیشتر ایجاد می گردند، چرا که نوسانات جریان خون در این نقاط شرایط مساعدتری برای رسوب مواد فراهم می کند.
عوامل خطرساز موثر در پدید آمدن آترواسکلروز را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: عوامل قابل کنترل و عوامل غیرقابل کنترل. از جمله عوامل قابل کنترل می توان به استعمال دخانیات و اثرات ناشی از نیکوتین (نظیر کاهش سطح اکسیژن خون، تحریک آزادسازی کاتکول‌آمین ها و افزایش چسبندگی پلاکت ها)، فشار خون بالا، دیابت، اضافه وزن، استرس های مزمن، افزایش سطح پروتئین واکنشی C (CRP) و بالا بودن میزان هموسیستئین در خون اشاره کرد. در مقابل، عواملی نظیر سن، جنسیت و زمینه های ژنتیکی فرد از جمله مواردی هستند که امکان تغییر یا کنترل آن‌ها وجود ندارد.
علایم و نشانه های بیماری آترواسکلروز به محل درگیری و نوع بافت یا اندامی که دچار اختلال شده بستگی دارد. به عنوان نمونه، در صورتی که عروق کرونر قلب درگیر باشند، می توان انتظار بروز مشکلاتی مانند آنژین صدری، انفارکتوس میوکارد یا همان حمله قلبی را داشت. همچنین در صورت درگیری عروق مغزی، اختلالاتی مانند سکته مغزی یا حملات ایسکمیک گذرا محتمل است.
درمان :
- برنامه ورزش کنترل شده
- دارو
- روش‌های جراحی
- آنژیوپلاستی
- برداشتن آتروم به صورت چرخشی PTA) )
سندرم حاد کرونر acute coronary syndrome
سندرم حاد کرونری (Acute Coronary Syndrome) مجموعه ای از شرایط قلبی است که به طور ناگهانی و به دلیل کاهش شدید جریان خون به عضله قلب رخ می دهند و اغلب ناشی از اختلال در شریان های کرونری هستند. یکی از شایع ترین جلوه های این سندرم، آنژین صدری است.
آنژین صدری به عنوان یک وضعیت بالینی، زمانی بروز می کند که فرد دچار احساس درد، فشار یا ناراحتی در ناحیه جلویی قفسه سینه می شود. این حالت اغلب زمانی پیش می آید که تعادل میان اکسیژن مورد نیاز عضله قلب (میوکارد) و میزان اکسیژنی که به آن می رسد، به هم می خورد. در واقع، کمبود اکسیژن در نتیجه‌ی محدود شدن جریان خون باعث ایجاد علائم می شود.
از لحاظ علّی، مهم ترین عاملی که در بروز آنژین صدری نقش دارد، آترواسکلروز یا تصلب شرایین است. در این حالت، تجمع تدریجی چربی، کلسیم و سایر ترکیبات در دیواره داخلی شریان ها باعث تنگ شدن مجرای عروق کرونری می شود. طبق آمار، در اغلب موارد، زمانی که حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد از قطر شریان ها دچار انسداد شده باشند، علائم بالینی آنژین خود را نشان می دهند.
عوامل متعددی ممکن است سبب تشدید نیاز قلب به اکسیژن شده و در نتیجه بروز حملات آنژین را تسریع کنند. از جمله این عوامل می توان به فعالیت های بدنی شدید، تجربه احساسات و هیجانات شدید، قرار گرفتن در معرض هوای سرد، مصرف وعده های سنگین غذایی، و نیز بالا رفتن ناگهانی فشار خون اشاره کرد. همه این عوامل با افزایش مصرف اکسیژن توسط میوکارد، در حالی که تامین آن با محدودیت روبروست، می توانند حملات درد سینه را به دنبال داشته باشند.