این پاورپوینت در مورد نژادهای برتر گاو گوشتی ایران و جهان است و به بررسی ویژگی های ژنتیکی، تولید گوشت و معرفی نژادهای مهم مانند بلان بلوبژ، برانگوس، بیف مستر و شاربرای می‌پردازد.
بلان بلوبژ:
این نژاد گاو که منشا آن کشورهای فرانسه و بلژیک است، به‌عنوان یکی از نژادهای اصیل و مقاوم بومی این مناطق شناخته می شود. ویژگی بارز آن‌ها وجود ساختار ماهیچه ای دوگانه است که باعث برتری در تولید گوشت می شود. رنگ بدن این حیوانات معمولاً سفید خالص یا ترکیبی از سفید و لکه های سیاه است. وزن یک گاو بالغ از این نژاد معمولاً به حدود ۱۲۵۰ کیلوگرم می رسد، در حالی که گوساله ها در زمان تولد وزنی نزدیک به ۴۸ کیلوگرم دارند. نرخ رشد روزانه شان به طور متوسط حدود ۱.۵ کیلوگرم در روز برآورد می شود. گوشت حاصل از این نژاد، از نظر کیفیت در سطحی بسیار بالا قرار دارد و به همین دلیل در بازار با قیمتی بالاتر از دیگر گوشت ها عرضه می شود. میزان بازدهی لاشه نیز در این نژاد بین ۶۵ تا ۷۰ درصد است که نشان دهنده بهره وری مناسب در تولید گوشت است.
نژادهای سنتزی یا آمیخته :
این دسته از نژادها حاصل آمیزش چند نژاد مختلف دام هستند و به منظور بهره گیری هم زمان از ویژگی های مثبت هر یک از آن ها به وجود آمده اند. هر نژاد دامی، توانمندی ها و صفات ژنتیکی خاصی دارد و با ترکیب هدفمند آن ها می توان نژادهایی پدید آورد که خصوصیات برتر چندین نژاد را هم زمان در خود جای داده باشند. در فرآیند تولید این نوع نژادهای ترکیبی یا سنتزی، معمولاً از نژاد براهمن به عنوان نر پایه استفاده می شود. بسیاری از این نژادهای جدید در کشور ایالات متحده پرورش یافته اند و توسعه یافته اند.
برانگوس:
خاستگاه این نژاد کشور ایالات متحده آمریکا است و از آمیزش نژادهای براهمن و آنگوس پدید آمده است. ساختار ژنتیکی آن به گونه ای طراحی شده که حدود ۳۸ درصد ویژگی های نژاد براهمن و نزدیک به ۶۲ درصد خصوصیات نژاد آنگوس را در خود دارد. این دام با پوشش مویی کاملاً سیاه رنگ شناخته می شود و توانایی بالایی در سازگاری با شرایط اقلیمی متنوع از خود نشان می دهد.
بیف مستر :
این نژاد برای نخستین بار در ایالات متحده پرورش یافته و حاصل ترکیب ژنتیکی سه نژاد مختلف دام است. سهم ژنتیکی آن به طور تقریبی شامل یک چهارم از نژاد شورت هورن، یک چهارم از نژاد هرفورد و نیمی از نژاد براهمن است. رنگ ظاهری اغلب نمونه های این نژاد به صورت قرمز یکنواخت مشاهده می شود.
شاربرای :
این نژاد در ایالات متحده شکل گرفته و نتیجه آمیزش هدفمند میان دو نژاد شاروله و براهمن است. در ترکیب ژنتیکی آن، حدود سیزده شانزدهم ویژگی های نژاد شاروله و سه شانزدهم خصوصیات نژاد براهمن دیده می شود. پوشش بدن این دام به رنگ سفید خالص است که از مشخصه های ظاهری بارز آن به شمار می رود.
برآرفورد :
این نژاد حاصل تلاقی بین دو نژاد براهمن و هرفورد است. در کشور ایران نیز در مناطق گوناگون، جمعیت هایی از گاوهای بومی دیده می شوند که به دلیل نزدیکی های ژنتیکی و فقدان ویژگی های پایدار نژادی، نمی توان آن ها را به عنوان یک نژاد مستقل طبقه بندی کرد.
فهرست مطالب
بلان بلوبژ
نژادهای سنتزی یا آمیخته
برانگوس
بیف مستر
شاربرای
برآرفورد
نژادها و خصوصیات نژادى گاوهاى گوشتى
آنگوس (Angus)
آنگوس قرمز
شاروله (Charolias)
لیموزین (Limousin)
هرفورد (Herford)
هرفورد بى‌شاخ
سمینتال (Simmental)
براهمن (Brahman)
برانگوس (Brangus)
بیف مستر (Beef master)
گالوى (Gallowy)
سرابی (Saraby)
گلپایگانی ( Golpaygany)
سیستانی ( Sistany)
گاوهاى اطراف تهران
طبقه بندی بر اساس استفاده و اصالت
نژادهای گاو شیری
۱) آیرشایر
۲) براون سویس
۳) گرنزی
۴) هلشتاین ـ فریژن
۵) جرزی
شورت هورن شیری