مقدمه:
وجود مقررات، برنامه ها و سیستم های انضباطی خشک که گاهی لازمه فعالیت های آموزشی تعیین شده در مکان های آموزشی و پرورشی می باشند و کوشش ذهنی هر چند ناچیز کودک را می طلبند، به احتمال زیاد سازش او را با محیط دچار مشکل خواهند ساخت و حالت عاطفی نامناسبی در کودک ایجاد می نمایند که در طرز تلقی وی نسبت به مرکز تعلیم وتربیت بی تاثیر نخواهد بود. بنابراین ضروری است که والدین و مربیان دلسوز در طرح برنامه ها و شیوه های تدریس و تربیت کودک خصوصاً در این سنین ظرافت لازم را به خرج دهند و حساس تر عمل نمایند. در کودکان ۶- ۵ ساله یک آرامش و تعادل نسبی در رفتار به چشم می خورد و حرکات و رفتارهای آنها نسبت به سنین پایین کامل تر شده است.
آنها می توانند کارهایی چون مسواک زدن دندان، شانه کردن مو، خرید نان و اعمالی از این دست را انجام دهند. پر تحرکی و هیجانات دوره طفولیت جای خود را به پایداری و سازگاری داده است. وقتی برای نقاشی کشیدن قلم در دست می گیرد بر خلاف چهار سالگی می داند که چه می خواهد بکشد او می تواند تصاویر ساده کتاب داستان خود را نقاشی کند و یا عکس ها و تصاویر کشیده شده را رنگی نماید.
چرا که کودکان کوچکترین حرکات و رفتارهای بزرگسالان را مورد دقت قرار می دهند و به یک درک باطنی از الگوی بزرگسال خود و احساسات آنها نسبت…