این پاورپوینت به بررسی اصول و شاخص های ارزیابی عملکرد سازمانی می پردازد و نقش آن را در ارتقای بهره وری و مدیریت منابع انسانی تحلیل می کند.
مقدمه
ارزیابی عملکرد به فرایندی گفته می شود که طی آن، فعالیت های کارکنان در بازه های زمانی مشخص به صورت رسمی مورد سنجش و بررسی قرار می گیرد. این فرایند نه تنها برای شناسایی افراد توانمند و تقدیر از تلاش های آن هاست، بلکه زمینه ساز ایجاد انگیزه میان دیگر کارکنان نیز خواهد بود.
در گذشته های نه چندان دور، دیدگاه سنتی مدیران بیشتر بر کنترل صرف عملکرد کارکنان متمرکز بود؛ اما در رویکردهای نوین، نقش ارزیابی به عنوان ابزاری راهبردی برای هدایت و رشد نیروی انسانی برجسته تر شده است. امروزه هدف اصلی از این فرایند، گردآوری اطلاعات کاربردی در مورد عملکرد پرسنل است تا مدیران با تکیه بر این داده ها بتوانند تصمیماتی موثر برای ارتقای بهره وری و بهبود کیفیت کار اتخاذ کنند. به این ترتیب، غایت نهایی از ارزیابی عملکرد، ارتقاء سطح کارایی و اثربخشی سازمان خواهد بود، نه صرفاً سرزنش یا تنبیه افراد کم کار.
کاربردهای ارزیابی عملکرد:
داده هایی که از سنجش عملکرد کارکنان حاصل می شود، کاربردهای متعددی در مدیریت منابع انسانی دارد. این اطلاعات می توانند مبنای تصمیم گیری های مهمی در بخش های مختلف سازمان باشند، از جمله:
- طراحی و اجرای برنامه های مرتبط با مدیریت منابع انسانی
- جذب و گزینش نیروی کار مناسب
- بررسی اعتبار و کارایی آزمون های استخدامی
- شناسایی نیازهای آموزشی و برنامه ریزی برای رشد مهارتی کارکنان
- تعیین مسیر شغلی و آینده حرفه ای افراد
- تصمیم گیری درباره میزان حقوق، مزایا و ارتقاء شغلی
- کشف و پرورش استعدادهای نهفته در میان نیروهای انسانی
شاخص های موثر در ارزیابی عملکرد
برای آن که ارزیابی عملکرد کارکنان به شکلی دقیق و اثربخش انجام شود، شاخص هایی که در این فرآیند مورد استفاده قرار می گیرند، باید از ویژگی هایی مشخص برخوردار باشند. از جمله این ویژگی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قابلیت اطمینان: شاخص ها باید طوری طراحی شده باشند که اگر در زمان های مختلف اندازه گیری شوند، نتایجی نزدیک به هم ارائه دهند و بتوانند تفاوت میان عملکرد افراد را به درستی آشکار کنند.
- تاثیرپذیری شاغل: شاخص مورد نظر باید در حوزه کنترل فرد ارزیابی شونده باشد تا بتواند عملکرد خود را بر مبنای آن بهبود دهد.
- مقبولیت از نگاه کارکنان: معیارهایی که مبنای ارزیابی قرار می گیرند، باید برای افراد مورد ارزیابی پذیرفتنی و معقول باشند.
- ارتباط واقعی با شغل: وقتی شاخص های ارزیابی مستقیماً به ماهیت وظایف شغلی مرتبط باشند، نظام ارزیابی می تواند بازدهی بهتری داشته باشد و نتایج معنادارتری ارائه دهد.