اعتیاد و تاثیر آن بر جامعه
فهرست مطالب
۱- مقدمه۱
۲-کلیات ۲
۳- سابقه تاریخی اعتیاد۳
۴-استعمال مواد مخدر به عنوان یک مساله اجتماعی۴
۵- اثرات مواد مخدر در یک اجتماع۸
۶- اعتیاد چیست ؟ ۱۰
۷- مواد مورد سوء مصرف۱۶
۸- انواع مواد مخدر۱۶
۹- آثار مصرف مواد افیونی۳۳
۱۰-عوارض استفاده از مواد مخدر۳۵
۱۱- عوارض خانوادگی اعتیاد۳۶
۱۲- عوارض شغلی اعتیاد در جامعه۳۶
۱۳- نوجوانان و جوانان۳۷
۱۴-تغییرات روانشناختی۳۸
۱۵- تغییرات اجتماعی۳۸
۱۶-اختلالات روانپزشکی۴۱
۱۷- بیماریهای جسمی۴۲
۱۸- افزایش آگاهی ازخطرات مواد مخدر۴۳
۱۹- خانواده و اعتیاد ۴۵
۲۰-خانواده های آسیب پذیر ازاعتیاد۴۶
۲۱- اعتیاد ازدیدگاه مذهب۵۱
۲۲- حکم مواد مخدر در مذهب۵۴
۲۳- دیدگاه علما در باب استعمال و استفاده از مواد مخدر ۵۸
۲۴- جامعه و رویارویی آن در مقابله با اعتیاد۶۴
۲۵-چرا جوان بودن سخت است ۶۷
۲۶- دو داستان اعتیاد ۷۳
۲۷- راه حل های دفع معضل اعتیاد۸۵
۲۸- زمینه های فردی اعتیاد۸۵
۲۹- عوارض مصرف مواد مخدربر سلامت فرد و خانواده. ۹۸
۳۰-عوارض روانی اعتیاد ۹۹
۳۱-عوارض خانوادگی اعتیاد ۱۰۰
۳۲-اعتیاد از دیدگاه امام خمینی ۱۰۴
۳۳- بحران اعتیاد و رسالت علماء۱۱۲
۳۴- آمار های تکان دهنده۱۱۴
۳۵- نقش فرهنگ در جلوگیری و کاهش اعتیاد ۱۱۷
۳۶- نقش روحانیت در اداره زندانهای مواد مخدر۱۲۰
۳۷-نظرات مراجع شیعه در مورد مواد مخدر۱۲۵
۳۸-نظرات علمای اهل سنت پیرامون موادمخدر ۱۲۹
۳۹- خاتمه۱۳۰
۴۰- مآخذ۱۳۱
مقدمه :
زندگی بسان رودخانهیی خروشان برای همه انسانها در جریان است و آنانی که از این شهد مینوشند و در کنار آن به تبادل عواطف منزه با هم نوعان خویش میپردازند. از لحظه لحظه ایام بهرهمند میشوند. من و تو نیز از این هستی هستیم. من و تو باید از سبزی وجود خویش لذت ببریم، و از مواهب پاک و بیکران استفاده کنیم .
چشم دل بگشاییم و راز آفرینش را ببینیم، چشماندازی سپیدتر از برف را تصور کنیم و تن جان را در زلال باران شستشو دهیم .
درختها را بنگریم که چگونه سبز است و چگونه سعی میکند تا سر بر آسمان بساید .
کوه را بنگریم که چگونه استوار و مغرور ما را میخواند تا بر قلهاش بایستیم و نظارهگر شگفتیهای خلفت باشیم .
بیابان را نظاره کنیم که چگونه آرام و صبور ما را به استقامت و پایداری میخواند .
به آسمان بنگریم که همواره سرچشمه رحمت است آنگاه که صاف است انوار طلاییاش را و زمانی که گرفته است قطرههای حیات را هدیه میکند .
همه چیز زیباست ! هر چه هست زیبایی است و تجلیگاه این همه زیبا من و تو هستیم پس شاکر باشیم و این همه نعمت را پاس بداریم .
مبادا غفلت کنیم. مبادا نشانههای عشق را نبینیم .
مبادا چشمهایمان را ببندیم و حقیقت را به بوته فراموشی بسپاریم و سردی مرگ را بر گرمای زندگی ترجیح دهیم. مبادا به دنبال سراب باشیم، که اگرچنین شود بازگشت سخت و توان فرسا خواهد بود. امید را، عشق را، عاطفه را در وجودمان شعلهور سازیم و در نور و پاکی غوطهور شویم